Dünyanın en iyi oyuncuları kulupler

Football Club Internazionale Milano, kısaca Internazionale, Inter Milan veya Inter şeklinde telaffuz edilir,[1] Milano kökenli İtalyan profesyonel futbol kulübüdür. 1908 yılında kurulmuştur ve maçlarını 82,955 kişi kapasiteli Giuseppe Meazza Stadyumu'nda oynamaktadır.[2] Renkleri ise mavi ve siyahtır.

Mücadele ettikleri Serie A'yı şu ana dek 17 defa kazanan takım , bu sayıyla yalnızca rakibi Juventus'un gerisindedir. Coppa Italia'yı 5 defa müzesine götürmüştür. Aynı zamanda, iki turnuvanın galiplerinin karşılaştığı İtalya Süper Kupası'nı da 3 kez kazanmıştır.[3]

Inter Milan, sadece İtalya'da değil, Avrupa'daki ve kıtalararası turnuvalarda da kupa kazanmıştır. Şampiyonlar Ligi'ni ve Kıtalararası Kupa'yı 2'şer, UEFA Kupası'nı da 3 kez birincilikle tamamlamıştır.[3] Aynı zamanda, G-14 adı verilen, Şubat 2008'de dağılmış, Avrupa'nın en büyük ve prestijli kulüplerinin oluşturduğu grubun da kurucu üyelerindendir. G-14, daha sonra Avrupa Kulüpler Birliği adı altında yeniden kurulmuş ve bu oluşumun da üyelerinden biri Inter olmuştur. [4]

Tarihçe

1908-1922 Kuruluş Yılları [değiştir]Inter Milan, 9 Mart 1908 tarihinde İtalya'nın Lombardiya bölgesinde, Milan Kriket ve Futbol Kulübü adı altında 43 üyeyle birlikte kuruldu. Takımın renkleri günümüzde de kulübün geçerli renkleri olan altın, mavi ve siyahtı. Takımın tamamı İsviçreli ve İtalyan futbolculardan oluşuyordu ve bu nedenle de yabancı oyunculara açık bir takımdı.[5]

Bir süre sonra, bazı üyeler, günümüze kadar gelen AC Milan ismini verdikleri yeni bir kulüp kurarak takımdan koptu fakat yeni iki takım da liglere katıldı. Internazionale, 1. Dünya Savaşı sırasında ölen antrenörleri Virgilio Fossati ile birlikte 1910 yılında ilk, Fossati'den yoksun olmalarına rağmen de 1920'de ikinci defa Scudetto kazandı.


1922-1960 [değiştir]1922'de Inter Serie A'da B Grubu'nda 11 puan toplayarak son sırada yer aldı.[5]Buna rağmen, Serie B'ye düşmemek için yapılan play-off maçını kazanıp tekrar ligde kaldı ve 1928 yılında da başlayan faşizm dönemiyle birlikte kulübün adı önce Milanese Unione Sportiva, daha sonra Ambrosiana SS Milano oldu. [5]

Süreç geride kaldıktan sonra, kulüp 1939 yılında oyuncuları Giuseppe Meazza'nın önderliğinde Coppa Italia'yı kazandı. Meazza'nın ismi, daha sonra da kulübün stadı olan San Siro'ya verildi. 1940'ta ise, 1930 ve 1938'den sonra 5. Serie A şampiyonluğu Meazza'nın yokluğunda kazanıldı.

Bu başarıların ardından 2. Dünya Savaşı başladı. Savaş boyunca yapılmayan ligler tekrar başladı ve Inter, şu an da geçerli olan Internazionale Milano F.C. ismini aldı. 1953 ve 1954 yıllarında, iki sene üst üste de Serie A'yı kazandı.


1960-1968 La Grande Inter (Helenio Herrera dönemi) [değiştir]Inter, üst üste gelen şampiyonluklarla tarihinin en iyi dönemine girdi ve La Grande Inter (Muhteşem Inter) adıyla anılmaya başladı. Bu yıllarda takımın başına geçen Helenio Herrera ile üç kez Serie A'yı, iki kez de Avrupa Kupası'nı kazandı. Finallerden birinde İspanyol Real Madrid ile, diğerinde de kupayı daha önce iki kez kazanmış Benfica ile karşılaştı. [6]


1968-1989 [değiştir]1960'larda başarıyı yakalayan Inter, 1971 ve 1980 yıllarında iki defa daha ligi şampiyonlukla tamamladı ve 1978 ve 1982'de Coppa Italia'yı kazandı. Ayrıca, İtalya Süper Kupası'da kulübün bir diğer başarısıydı.


1990-2004 Kriz dönemi [değiştir]1990'da başlayan 14 yıllık süreç Nerazzuri için hayal kırıklığıydı. AC Milan ve Juventus'un Avrupa'da yakaladıkları başarıları Inter yakalayamadı ve 1994 yılında da küme düşmekten 1 puan farkla kurtuldu. Kulübün bu dönemdeki başarıları ise 1991, 1994 ve 1998 yıllarında kazanılan üç UEFA Kupası'ydı.

1995'te Massimo Moratti'nin başkanlığa geçmesiyle, Inter, Christian Vieri, Hernan Crespo ve Ronaldo gibi bir çok önemli transfere imza attı. Ayrıca, bu transferlere ödediği paralar ile de iki kez en yüksek transfer ücreti rekorunu kırdı.[7]Fakat yine de, bu yıllarda Inter, Serie A'yı kazanamadı.

Taraftarlar, zaman içinde, devam eden başarısız süreçten Moratti'yi sorumlu tutmaya başladılar. Özellikle, Moratti'nin teknik direktörleri Luigi Simoni'nin sözleşmesini sezon başında feshetmesi bir kriz oluşumuna sebep oldu.[5]Devam eden 1998-99 sezonunda da Inter ligi 8. sırada tamamlayarak Avrupa kupalarına gitme şansını 10 yıldan beri ilk defa yitirdi.

Ertesi sezon, İtalya Süper Kupası'nda da Lazio'ya karşı alınan yenilgiyle ikinci olan Inter, Şampiyonlar Ligi ön elemesinde de Helsingborgs IF'e yenilerek turnuvaya erken veda etti. Aynı zamanda ezeli rakiplere karşı da yenilgiler alındı.

2002'de ise, Inter, UEFA Kupası'nda yarı finale çıkmanın yanı sıra, ligin son haftasına kadar da Serie A'yı kazanma şansını da devam ettirdi. Lazio'yla yaptığı maçla birlikte, rakipleri Juventus'un ve Roma'nın maçları da büyük önem taşıyordu. Inter, son dakikada yediği iki golle şampiyonluğu kaçırırken, Juventus, Reggina'yla yaptığı maçı kazanarak şampiyon oldu.[5]

2003'te, mavi-siyahlılar, Scudetto ikincisi ve Şampiyonlar Ligi yarı finalisti oldu. Inter, ikisi de aynı stadda oynanan maçlarda, Milan'a yarı finalde 1-1'lik toplam skora rağmen deplasman golü kuralıyla elendi.

Yeni sezonda ise takım bazı değişikliklere uğradı. Teknik direktör Hector Cuper ve Hernan Crespo kısa sürede gönderildi. Takıma Adriano ve Dejan Stankovic gibi oyuncular getirildi.


Diriliş dönemi [değiştir]15 Haziran 2005'te kazanılan Coppa Italia, Inter için diriliş döneminin başlangıcıydı. .[5]Nerazzuri, aynı zamanda, Juventus'u da mağlup ederek Supercoppa Italia'yı da kazandı.

2005-2006 sezonunda ise, Inter, normal sıralamada birinci olmamasına rağmen (Juventus zirvedeydi), İtalya'da açığa çıkan şike skandalı kapsamında, AC Milan ve Juventus'tan silinen puanlarla Serie A'yı kazanmış oldu. 2006-2007 ve 2007-2008'de de İtalya'daki kulvarların çoğunda şampiyonluk kazanıldı. Yeni transferlerin yanı sıra, Hernan Crespo geri getirildi. Ezeli rakip Milan ise Şampiyonlar Ligi'ni kazandı.[6]

Başlamak üzere olan 2008-2009 sezonu öncesinde ise yönetim, Roberto Mancini'yi Liverpool maçı sonrası verdiği demeçler sonucu görevden aldı ve Jose Mourinho'yu teknik direktörlüğe getirdi. Bu seçim, Mourinho'yu da Serie A'daki tek yabancı teknik direktör yapmıştır.